Prolog.

Już od dziecka kochałam śpiewać, lecz robiłam to z przyjemnością, kiedy nie musiałam robić tego dla kogoś. Byłam bardzo przywódcza, nie lubiłam ludzi którzy starali się mnie sobie podporządkować.Moja mama, kiedy ojciec nas zostawił, przestała myśleć racjonalnie. Jedyne słowo jakie docierało do jej uszu to 'pieniądze'. Myślała tylko o tym, przestałam dla niej istnieć, w sumie mogłoby tak zostać, lecz pewnego dnia usłyszała jak śpiewam. Tak właśnie zaczął się najgorszy okres w moim życiu. Mama zaczęła jeździć, ze mną na przesłuchania, nie dochodziło do niej, ze nie tego chcę, że nie chcę tego robić. Ona już  zaczęła wszystko przeliczać na pieniądze, dużo pieniędzy.
  Pewnego razu, udało się. Wygrałam przesłuchanie, moja mama bez uzgodnienia ze mną podpisała umowę. Znienawidziłam ją, kiedy przeczytałam to  co było w niej zawarte. Byłam kompletnie podporządkowana wytwórni 'Gold Star', musieli dokładnie wiedzieć, co robię w danej chwili, to było nie do zniesienia. Miałam 15 lat, kiedy nagrałam pierwszą i ostatnią do tej pory płytę. Były zawarte w niej głupawe piosenki dla durnych, pustych dzieci, było mi wstyd, za każdym razem kiedy musiałam śpiewać, utwór z tej płyty. Całe szczęście nie sprzedała się za dobrze, więc wytwórnia przestała ją promować, i wycofała ją z sprzedaży, a ja zapomniałam  o całej tej 'przygodzie' i szczęśliwa wróciłam do normalnego życia, które coraz bardziej zaczyna mi się komplikować.
  Poznałam chłopaka, jeździł na desce, zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia. Zaczęliśmy się spotykać, spędzać z sobą każdą wolną chwilę, nauczył mnie jak się jeździ na desce, a co najważniejsze nauczył mnie jak kochać, przydatna lekcja, nie powiem, lecz musiał wyjechać. Historia niczym z mdławego romansidła, prawda ? W sumie, może tak,  niestety bez heppy end'u. Byliśmy ze sobą rok, wyjechał kiedy miałam 16 lat, jutro kończę 17, a on nie daje nawet znaku , wyjechał i zostawił mnie samą, z moją ześwirowaną matką, jedyne co pozostawił po sobie, to moje zamiłowanie do deski.




Trochę lipny prolog, ale akcja  rozkręci się. Na samym wstępnie chciałam was przeprosić za to, że zawiesiłam 'Skins - my version' ale pisanie z perspektywy tylu bohaterów mnie przerosło, przepraszam. Teraz będę pisała z jednej perspektywy, z perspektywy Alice - tak właśnie ma na imię główna bohaterka. Akcja tutaj, mniej więcej będzie przybliżona do tej w skins, więc LICZĘ, ŻE WAM SIĘ SPODOBA. Mam nadzieję, że tutaj będę miała chociaż połowę czytelników, i obserwatorów, co tam. Kocham Was, i proszę aby komentarzy typu 'świetne' i na tym koniec - NIE BYŁO.

Zuzix <3